Wortelen

Hoi dat is lang geleden zeg! Ik moest even inloggen want ik heb een enorme aanval van Russische hackers op mijn site die allemaal iets willen verkopen of zeggen dat ik iets gewonnen heb. Maar misschien begrijp ik het niet helemaal want ik spreek ondanks Oom Beer nog geen woord Oost Europees. Misschien dat ik tijdens mijn bijbaan in het hotel het één en ander heb opgestoken maar echt vloeiend nou nee,…

Maar dat hotel is nu eigenlijk het probleem. Nou ja “as we type” niet echt meer maar ik heb behoorlijk wat te verduren gehad sinds mijn laatste post. Ik was vol goede moed begonnen met een inventaris van alle plantjes en bonsai toen ik langzamerhand wegzakte in een werk-moeras.

Ik probeerde op mijn werk alle plantjes in leven te houden maar ging er zelf langzaam aan onderdoor. Dat ik mijzelf Tante Bonsai noem op deze website is omdat ik in de ‘niet digitale wereld’ een nogal “tante” achtige reputatie heb. Mensen komen bij me voor knuffels, een luisterend oor en advies. Al dan niet over planten. Ik probeer zo min mogelijk raad te geven omdat mensen moeten doen wat ze voelen dat ze moeten doen.  Maar het blijft zo dat ik me de zorgen van anderen aantrek. Ik kan er niet tegen als mensen niet gelukkig zijn, ga conflicten uit de weg en ben altijd oprecht benieuwd hoe het met iemand gaat. Een hele goede eigenschap voor zowel de mensen, dieren en planten om me heen.

Maar niet voor mezelf. Ik luister naar iedereen behalve naar mezelf. En zo kwam het dat na een optreden  ik bij Broer O. in de auto zat en een heuze paniek aanval kreeg bij het idee dat ik twee dagen in de week in het hotel moest gaan werken in April.

Het is een lang verhaal waarom dat dan een paniek aanval teweeg bracht maar het komt erop neer dat ik teveel van mezelf aan anderen heb gegeven en niet genoeg naar mijn eigen behoeftes heb geluisterd. Van Oom Beer kreeg ik op mijn kop dat ik de bonsai verwaarloosde en dat ze dood gingen omdat ze mijn stress aanvoelden. Hij zei letterlijk dat ik met de bomen moest gaan praten en niet met het hotel. En daar heeft hij gelijk in. 3 bonsai hebben nog een tijdje mooi weer gespeeld terwijl het eigenlijk niet meer ging. Daarvan heeft 1 het niet overleefd en het leven van de anderen hangt aan een zijden draadje. Bij 1 vermoed ik wolluis maar dat is ook een draadje.

Sommige planten doen het juist goed met een beetje verwaarlozing maar uiteindelijk moet je zorgen voor de wortels. Sommige lijken goed geworteld maar staan los en dan kunnen de wortels niet bij het water. Sommige wortels (vooral bonsai) willen een beetje weerstand. Door of hamsters of planten te verzorgen kom ik bij mijn eigen essentie en weet ik hoe ik de plant/hamster problemen en die van mezelf moet oplossen. Ik denk de laatste tijd vaak aan “Being There” van Jerzy Kozinsky

Met een afscheidsmailtje waarin ik de aloude “het ligt aan mij, niet aan jou” traditie in ere houd, heb ik gedag gezegd tegen het hotel en ga ik een andere werkplek proberen. Met het voornemen om beter voor mijn eigen wortels te zorgen.

Ik beloof Oom Beer dat ik meer met planten zal praten en ik beloof Broer O. dat ik kom eten. En ik beloof Nobonsai.nl dat ik weer meer schrijf over al mijn groene schatten. De Krokodillentraan heeft kleintjes en de Sophora doet het goed in haar bonsai potje, een paar ficus stekjes hebben de stress niet overleefd en de Chinese iepen staan op half stok ze moeten maar gauw naar buiten. De voormalig kokodama groeit uit haar kop en schotel. De nieuwe werkplek heeft een bonsai voor de deur zou het goed teken zijn?

Ik hoop dat ik er een beetje kan aarden.

Liefs,

Tante Bonsai